Judy Melinek „Ciało nie kłamie” – recenzja.

Pierwsze słowo, jakie przychodzi mi na myśl, gdy myślę o tej książce to „konkretna”. Mamy tu opisane 232 przypadki autopsji, którymi zajmowała się autorka podczas swojej pracy patologa sądowego. Doktor Melinek bez owijania w bawełnę omawia sekcje zwłok, a także dzieli się z nami wrażeniami, jakie wywarły na niej poszczególne przypadki. Wstępna autobiografia autorki jest krótka, interesująca i moim zdaniem niezbędna, by dowiedzieć się, dlaczego autorka wybrała tę drogę zawodową, a nie inną. „Ciało nie kłamie” to książka, z której można wiele wynieść nie tylko na temat ludzkiego ciała, lecz również zdać sobie sprawę z tego, jak różne są przypadki śmierci. Można nawet po jej przeczytaniu odnieść wrażenie, że w codziennym życiu oszukujemy przeznaczenie co najmniej kilka razy… Dr Melinek opisuje autopsje ofiar samobójstw, przedawkowania, różnego rodzaju wypadków, zabójstw, a także katastrof lotniczych. Zaskoczyło mnie, że autorka badała ciała ludzi, którzy zginęli w zamachu na World Trade Center – ten rozdział jest nie tylko dramatyczny, lecz również bardzo poruszający. Książka nie nudzi, nie posiada zbędnych opisów, wręcz przeciwnie – niektóre treści są naprawdę mocne. Irytowały mnie literówki i zdarzyło się, ze imiona zostały pomylone, jednak kompletnie nie wpływa to na całokształt odbioru treści przez czytelnika, którego interesuje taka tematyka. Autorka nie nudzi nas medycznymi terminami, a sekcje omawia prostym językiem, zrozumiałym dla każdego. Mówi nam także o okolicznościach śmierci ludzi, których ciała badała i w niektórych przypadkach o tym, co działo się już po niej. Książka z pewnością nie jest dla każdego – odradzam czytelnikom o słabszych nerwach. Jeśli natomiast kogoś interesuje na przykład to, czym przecina się żebra, w jaki sposób wyjmuje się poszczególne narządy z ciała, a także jak rodzaj śmierci wpływa na wygląd zwłok, to jest to zdecydowanie strzał w dziesiątkę.