Anna Sakowicz „Nić przeznaczenia” – recenzja.

Wybuch II wojny światowej rozdziela rodzinę Wilamowskich i rozrzuca w różne miejsca, wystawiając jej członków na ciężkie próby. Czy wszystkim uda się wrócić do domu? Do czego będą zdolni Wilamowscy, by chronić swoich najbliższych? Jakie tajemnice odsłoni wybuch wojny?

Co to była za wspaniała i jednocześnie trudna podróż w przeszłość! Mamy tu przedstawione losy jednej rodziny, której poznanie pozwoli nam w jakiś sposób zgłębić wpływ wojny na zwykłych obywateli, na ich codzienność, przyszłość, relacje międzyludzkie. Książka opowiada o poświęceniu, skrywanych uczuciach, tajemnicach, traumie, roli kobiet i miłości. Przedstawiony został cały okres wojenny, wyzwolenie oraz lata powojenne w rodzinie Wilamowskich, mieszkającej w Lidzbarku. Książka jest drugim tomem sagi, jednak śmiało mogę powiedzieć, że nie trzeba czytać pierwszej części (choć zapewne warto), by odnaleźć się w tej książce. Autorka genialnie zachowała klimat tamtych lat, zadbała o liczne szczegóły, mieszając ze sobą fikcję literacką wraz z prawdziwą historią swojej rodziny – czułam się niemal tak, jakbym stała obok i oglądała rozgrywającą się przede mną akcję, a to wcale nie jest takie łatwe!

Lektura jest trudna, niesamowicie wzruszająca i przejmująca. Nie tylko trzyma w napięciu mimo swojej niedynamiczności, lecz także zdecydowanie wprowadza w stan nostalgii po jej zakończeniu. Czyta się ją szybko, losy bohaterów ciekawią nas tak bardzo, że chcemy poznać je jak najszybciej, a lekki styl autorki tylko nam to ułatwia. Różne doświadczenia bohaterów, którzy mają swoje wady, stwarzają obraz rodziny odważnej, zdolnej do wielkich poświęceń w obliczu zagrożenia. To piękna historia, którą koniecznie trzeba poznać, a przeniesienie się w czasie sprawia, że zaczynamy myśleć o własnych przodkach.. Polecam!

Wpis powstał we współpracy z wydawnictwem Luna.