Remigiusz Mróz „Kasacja” – recenzja.

Piotr Langer zostaje oskarżony o zamordowanie dwóch osób ze szczególnym okrucieństwem. Do obrony Langera zostaje przydzielona Joanna Chyłka oraz jej nowy aplikant, Kordian Oryński. Sprawa wydaje się z góry przegrana, oskarżony nie zamierza z nimi współpracować, a pewni niebezpieczni ludzie dokładnie kontrolują tę sprawę. Co zrobią obrońcy? Czy grozi im jakieś niebezpieczeństwo? W co gra oskarżony?

Znalazłam w tej lekturze wszystko, czego oczekiwałam od dobrego thrillera – świetną fabułę, napięcie, pułapki myślowe oraz zwroty akcji. Nic nie wydaje się tu pewne ani oczywiste, a cięty język Chyłki i jej charakterystyczna osobowość zdecydowanie robią dobrą robotę. Książka została bardzo dobrze przemyślana, a świetnie wykreowane postacie adwokatów wzbudzają sympatię. Piotr Langer jest nietypowym oskarżonym – nie przyznaję się do winy, lecz także nie próbuje pomóc prawnikom w swojej obronie. Jego motywy są zagadką, którą rozwiązujemy razem z Chyłką i Oryńskim. Jeśli miałabym się do czegoś przyczepić, byłoby to zakończenie – do pewnego stopnia spodziewałam się takiego obrotu spraw, a na dodatek wydawało mi się trochę naciągane. Nie zmienia to faktu, że po przeczytaniu powieści z pozytywnymi odczuciami zamierzam zabrać się za kolejną część – plusy zdecydowanie przeważyły na szali z nielicznymi minusami. Styl Mroza przypadł mi do gustu i czuję, że cała seria z Chyłką bardzo mi się spodoba. Uwielbiam, kiedy w książkach nie dostajemy wszystkiego podanego na tacy, gdy lektura wymaga myślenia, zaskakuje, a na koniec okazuje się, że poprzednia wersja, która została z trudem uformowana przez czytelnika i tak rozsypuje się w drobny mak. „Kasacja” dodatkowo edukuje nas w prawie oraz pracy adwokata i myślę, że po przeczytaniu całej serii moja wiedza na ten temat znacząco się zwiększy.